چگونه با دیگران با ملاحظه رفتار کنیم؟

به گزارش مجله آزمون اول، چگونه با دیگران با ملاحظه رفتار کنیم؟ همه ما در جایی از جهت شغلی مان مجبور می شویم مطلب ناخوشایند یا حساسی به دیگران بگوییم. درست است که صادق بودن مهم است، اما باید به اینکه چطور می خواهیم حرفمان را بگوییم هم فکر کنیم. با ملاحظه بودن و رعایت حال دیگران به ما یاری می نماید که در عین رک بودن، به احساسات طرف مقابل مان هم احترام بگذاریم.

خبرنگاران| با ملاحظه بودن و رعایت حال دیگران به ما یاری می نماید که در عین رک بودن به احساسات طرف مقابلمان هم احترام بگذاریم. بسیاری از ما در جهت زندگیمان از افراد باتجربه این عبارت را شنیده ایم که با ملاحظه رفتار کن تا بعد ها پشیمان نشوی. زمانی که با ملاحظه با دیگران رفتار می کنیم، می توانیم روابطمان را حفظ کنیم، اعتبار خود را بالا ببریم و نشان بدهیم که برای بقیه ارزش و اهمیت قائل هستیم. در ادامه این مقاله از با ملاحظه رفتار کردن می گوییم و نشان خواهیم داد که چگونه می توان این ویژگی مهم را در خود پرورش داد.

رعایت کردن حال دیگران خیلی خوب است. اما بالاخره باید حرفتان را هم بزنید و کاری کنید که حق خودتان هم ضایع نگردد؛ بنابراین هرگاه خواستید با ملاحظه رفتار کنید، حواستان باشد که منفعل نباشید، بلکه قاطعانه رفتار کنید.

با استفاده از تکنیک هایی که در ادامه مطرح می گردد، می توانید با مراعات حال دیگران با آن ها ارتباط بهتری برقرار کنید.

با ملاحظه رفتار کردن یعنی توانایی گفتن حقیقت، همراه با در نظر دریافت احساسات و واکنش های دیگران. برای این که بتوانید بازخورد های منفی و نظرات حساس خود را به دیگران بگویید، بهتر است رفتار با ملاحظه ای داشته باشید. وقتی با ملاحظه رفتار کنید، می توانید حرفِ درست را درست بزنید و به این ترتیب از روابطتان محافظت کنید. رفتار با ملاحظه شامل مجموعه ای از عوامل دیگر هم می گردد که عبارتند از: هوش هیجانی، احترام، احتیاط، خودآگاهی، بافکر بودن، شفقت، صداقت و نزاکت که در این نوع رفتار نقش دارند.

قبل از هرچیز باید گفت که هر وقت مجبور بودید خبر بدی را به گوش فردی برسانید یا بازخورد منفی به دیگری بدهید، باملاحظه بودن اهمیت بسیاری پیدا می نماید. جدا از این، با ملاحظه صحبت کردن باعث می گردد اعتبارتان پیش دیگران بالا رود. شما می توانید با ملاحظه حال افراد، هم روابط فعلی تان را حفظ کنید و هم دوستی های تازه ای شکل بدهید. یک برخورد درایت مندانه و باملاحظه، شما را شخصی اخلاق مدار نشان می دهد. همچنین با این رفتار به دیگران نشان می دهید که اخلاق و ارزش هایتان برای تان مهم است و همواره به آن ها پایبند مانده اید. با ملاحظه بودن ادب شما را هم نشان می دهد. وقتی با درایت حرف می زنید و ملاحظه افراد را می کنید، از دیگران متمایز می شوید و توجه دیگران به شما جلب می گردد. همه این ها می تواند به فرصت های شغلی هیجان انگیزی بینجامد یا در زندگی مشترک و ارتباط هایتان با دیگران به یاریتان بیاید. انتها این که با ملاحظه بودن باعث می گردد با سوءتفاهم ها روبرو نشوید. می توانید راه چاره هایی بیابید که برای هر دو طرف مناسب باشد؛ بنابراین وقتی پای مذاکره ها و حل کردن سوءتفاهم ها در میان باشد، باملاحظه بودن می تواند امتیاز مهمی محسوب گردد.

چند بار شده که زود آغاز نموده اید به حرف زدن و بعد از گفته هایتان پشیمان شده اید؟

در قدم اول، تمرین کنید که وقتی دیگران حرف می زنند، فعالانه گوش کنید. قدم بعدی این است که همدلی نشان بدهید و هوش هیجانی داشته باشید. این دو مهارت به شما یاری می نمایند تا با دیگران ارتباط بگیرید و بتوانید از زاویه دید آن ها به موضوعات نگاه کنید. انتها اینکه در دیگران اعتمادیبه خودتان به وجود بیاورید تا بدانند که قصد سوئی ندارید، صادقید و شفقت نشان می دهید.

فرض کنید همکارتان باخبر شده که آخر این سال قرار است از کار بیکارش نمایند. همزمان با این قضیه، رئیس تان هم به شما خبر داده که ترفیع گرفته اید. آیا الان برای حرف زدن در خصوص این خبر خوب وقت مناسبی است؟ معلوم است که نه!

باملاحظه بودن یعنی گفتن حرف مناسب در زمان مناسب. قبل از اینکه آغاز کنید به حرف زدن، به موقعیت توجه نموده و احتیاط کنید. ببینید با چه کسی هستید و کجا هستید و متناسب با آن موقعیت حرف بزنید.

انتخاب واژگان شما بر درک دیگران از مقصودتان تأثیر دارد. جملات تان را زیادی مستقیم و رک نگویید. اگر مثلا بگویید واقعا باید دفعه بعد بهتر از این کار کنی، ممکن است طرف مقابل حالت دفاعی به خود بگیرد. به جای آن می توانید از جملات ملایم تر و غیرمستقیم تر بهره ببرید. مثلا بگویید: من فکر می کنم اگر دفعه بعد بیشتر برای تحقیق کردن وقت بذاری، ارائه ات قوی تر بشه.

به خصوص در جر و بحث ها و زمان هایی که قصد انتقاد سازنده دارید، استفاده از جملات اول شخص خیلی اهمیت دارند. با این کار به جای سرزنش کردن دیگران، مالکیت احساسات خودتان را به عهده می گیرید. برای مثال می توانید بگویید: من مسئله رو جور دیگه ای می بینم. یا من احتیاج داشتم چند بار این قسمت از مطلبت رو بخونم تا مفهوم حرفتو بگیرم.

زمان هایی که می خواهید مخالفت تان را نشان دهید، می توانید از عبارت های نازبالشی بهره ببرید. نازبالش ها عبارت هایی هستند که یاری می نمایند جای طرف مقابل را اول کمی گرم و نرم کنید و بعد مخالفت تان را به او نشان بدهید. عبارت هایی مانند متوجهم چی میگی، نظرت برام محترمه و می فهمم حرفتو از این جمله اند. مثلا می گردد جمله ای مانند اشتباه می کنی، تیم ما ماه قبل عملکردش خوب بوده. را به یاری نازبالش ها به این جمله تبدیل کرد: عقیده ات برام محترمه. اما فکر می کنم که تیم ما ماه قبل عملکردش خوب بوده.

انتها اینکه هروقت دیدید مکالمه در حال پرتنش شدن است، سعی کنید مختصر و مفید حرف تان را بزنید. وقتی آدم احساس ناراحتی می نماید خیلی وسوسه نماینده است که همین طور به صحبت کردن ادامه بدهد؛ اما اینطوری احتمالش بیشتر است که زیادی حرف بزنید و چیزی بگویید که بعدا از گفتنش پشیمان شوید. صادق باشید و قاطعانه برخورد کنید و فقط حرف های ضروری را بگویید.

فرض کنیم رئیس تان به شما می گوید که کارتان در جمع آوری آمار فروش این ماه خوب بوده است. اما در حین گفتن این حرف نگاهش را از شما می دزدد و دست هایش را هم جلوی سینه به هم قفل نموده است. با وجود اینکه کلماتش بار معنایی خنثی دارند، زبان بدنش باعث می گردد شما به حرفش شک کنید.

وقتی که رفتارتان همراه با ملاحظه و مراعات طرف مقابل باشد، زبان بدن تان با حرفی که بر زبان می آورید تطابق دارد. هنگام مصاحبه با دیگران بی ریا و صمیمی جلوه می کنید، حتی اگر همان لحظه خبر بدی به طرف مقابل داده باشید. برای اینکه باملاحظه جلوه کنید، می توانید تماس چشمی برقرار کنید، پاهایتان را روی هم نیندازید، دست هایتان را به هم قفل نکنید، با انگشت تان اشاره نکنید و برای درست ایستادن تمرین داشته باشید. زبان بدن صمیمانه و یک تُنِ صدای مؤدبانه، خلوص نیت شما را نشان می دهد و به طرف مقابل می گوید که شما به همراهی و همکاری با وی علاقه مندید.

وقتی آدم عصبانی و ناراحت باشد، سخت می گردد باملاحظه رفتار کرد. قبل از اینکه جلو بپرید و جواب طرف مقابل را بدهید، برای آرام شدن به خودتان زمان بدهید.

یاد بگیرید تا در محیط کار هیجاناتتان را تحت کنترل نگه دارید. وقتی موقعیت استرس آوری برای تان پیش می آید، از آن مکان بیرون بیایید. پیاده روی بروید، از تکنیک های تنفس عمیق بهره ببرید و خلاصه هر کار ضروری است بکنید تا آرامش تان را بازیافته و به خودتان مسلط شوید.

علاوه بر این، بهتر است هر چیزی را که باعث بی ملاحظه رفتار کردنتان می گردد، شناسایی بکنید. این عوامل می تواند هرچیزی باشد؛ کلمات بخصوص، مسئله ها و موقعیت های خاص و یا افراد مختلف می توانند باعث بی ملاحظگی شما شوند. آخرین باری که از عصبانیت کنترل تان را از دست دادید کی بود؟ آیا چیزی گفتید که بعدا از گفتنش پشیمان شده باشید؟ چرا چنین واکنشی نشان دادید؟ دقیقا چه چیزی باعث شد کنترل خودتان را از دست بدهید؟

وقتی که متوجه شدید چه چیزی باعث می گردد ماشه هفت تیر بی ملاحظگی در درون تان کشیده گردد، بهتر می توانید هیجانات تان را کنترل کنید یا اگر لازم بود از آن موقعیت دور شوید.

در ادامه، می خواهیم چند مثال از موقعیت هایی که در زندگی روزمره می توانند پیش بیایند، بزنیم. دقت کنید که کمی باملاحظه بودن در این شرایط چقدر می تواند در تصویری که از آن تجربه پیدا می کنیم، تفاوت ایجاد کند.

اخراج کردن اعضای تیمی که مدت ها با آن ها کار نموده اید، هیچ وقت راحت نیست. در چنین موقعیت هایی معمولا با احساسات مردم سر و کار دارید و اوضاع می تواند حسابی پرتنش گردد. برای همین است که باملاحظه بودن در این موقعیت ها خیلی اهمیت پیدا می نماید.

صحبت را با توصیف اوضاع آغاز کنید. واضح و شفاف شرح بدهید که چه اتفاقی در شرف وقوع است. گفتن این مطلب سخت است و بسیار ناخوشایند؛ اما همکارتان حق دارد که از طرف شما صداقت ببیند. اگر به احساسات تان اجازه بدهید که بر نحوه اطلاع دادن تان به او تأثیر بگذارند، ممکن است آغاز کنید به لاپوشانی و ظاهرِ قشنگ دادن به قضیه و در نهایت به جایی برسید که اصلا طرف منظور اصلی تان را متوجه نگردد.

در قدم بعدی به او شرح دهید که چرا این تصمیم را گرفته اید. انتها با او همدلی نموده و کمی دلگرمی به او بدهید. صداقت داشتن در چنین موقعیت هایی اهمیت بسیاری دارد، در این شرایط می توانید مهربان و حمایت گر هم باشید.

بازخورد دادن به کارمندان کار سختی است؛ مخصوصا اگر بازخورد منفی باشد. کلید ارائه بازخورد های مؤثر این است که اولا به طور مداوم آن ها را عرضه کنید و ثانیا باملاحظه باشید.

یک راه خوب این است که بازخورد سازنده یا منفی را مثل سوسیس، وسط دو نان باگت از جنس بازخورد مثبت بگذارید. وقتی با نکات مثبت حرف تان را آغاز می کنید، طرف مقابل کمی آرامش پیدا می نماید و یادش می افتد که کارش خوب است. در انتها هم وقتی یک نکته مثبت دیگر رو می کنید، از ناراحتی ناشی از دریافت بازخورد منفی می کاهید و باعث می شوید که فرد مقابل با حس بد به حال خود رها نگردد.

نکته مهم این است که بازخورد منفی را در لابلای یک توده بزرگ از نکات مثبت نچپانید! اگر زیادی تحسین و تمجید کنید ممکن است طرف حرف تان را کاملا اشتباه متوجه گردد و اصلا به بخش منفی توجهی نکند. همچنین حواس تان باشد که از این روش زیادی استفاده نکنید؛ چرا که ممکن است همکاران تان دیگر بازخورد های مثبت تان را از بیخ باور ننمایند، چرا که فکر می نمایند حتما در ادامه یک انتقاد منفی قرار است رو کنید.

اگر جایی دعوت تان نمایند و شما در جا با یک نه رک و راست، درخواست دعوت را رد کنید، ممکن است فکر نمایند آدم بی نزاکت و بی ملاحظه ای هستید و بهِشان بربخورد.

برای این که این اتفاق نیفتد، فرایند رد کردن دعوت را با یک اظهار نظر مثبت آغاز کنید: مرسی که یاد منم بودی. مطمئنم که قراره حسابی خوش بگذره. بعد خیلی با ملاحظه جواب منفی را بدهید: ببخشید که من نمی تونم بیام. و سر انجام با جمله مثبتی کار را تمام کنید: امیدوارم دفعه بعد برنامه م اینقدر قره قاطی نباشه و بتونیم با هم وقت بگذرونیم.

در مطلب چطور بدون اینکه طرف مقابل را ناراحت کنیم، به او نه بگوییممی توانید در خصوص استراتژی های بیشتری بخوانید که برای رد کردن درخواست دیگران به کار می آیند. به یاری آن ها می توانید جواب منفی تان را با مراعات طرف مقابل، بدهید و در عین حال رابطه تان با او هم خراب نگردد.

فرض کنید همکاری دارید که مشهور است به خدای غیبت کردن در شرکت. با او در یک اتاق هستید و او آغاز می نماید به شایعه پراکنی در خصوص یکی دیگر از همکاران. با داشتن برخوردی باملاحظه، می توانید بحث را منحرف نموده و غیبت کردن او را متوقف کنید.

برای مثال می توانید نکته مثبتی در خصوص شخص غایب بگویید: شاید آمار فروش آرمین خوب نشده باشه، اما خیلی آدم سخت کوشیه. یا می توانید از همکارتان بخواهید که دیگر به این موضوع نپردازد: من نمی خوام در این مورد حرف بزنم، مخصوصا که ما نمی دونیم حقیقت چی بوده. بیا به جاش در خصوص این شرکته که قراره با شرکت ما ادغام بشه صحبت کنیم. یا می توانید بگویید: من نمی خوام پشت سر مردم حرف بزنم، یا بیا وقتی در خصوص این قضیه حرف بزنیم که آرمین خودش اینجا باشه، تا او هم از این مسائل باخبر بشه و رفعشون کنه.

باملاحظه بودن از همه بیشتر برای حل اختلاف نظر ها به درد می خورد؛ چرا که می تواند تنش بین افراد را از بین ببرد، مانع از سرزنش اشخاص گردد و نگذارد جلوی بقیه کنف شوند.

مثلا تصور کنید که با همکارتان سر اینکه چه کسی باید پروژه بعدی را مدیریت کند، جر و بحث نموده اید. مدیریت دو پروژه قبلی با همکارتان بوده، ولی از آنجایی که موضوع این پروژه در حوزه تخصص اوست، می خواهد مسئولیت این یکی را هم برعهده بگیرد.

قبل از اینکه دو پایتان را در یک کفش کنید و بر دریافت پروژه اصرار بورزید، سعی کنید از دید همکارتان هم به موقعیت نگاه کنید. او پروژه های قبلی را خیلی حرفه ای و با مهارت تمام مدیریت نموده است. این پروژه هم انگار درست برای او ساخته شده؛ شاید شما در مدیریت آن دچار مشکل شوید چرا که تجربه و تخصص او را ندارید.

اگر بخواهیم برخورد باملاحظه ای با این اختلاف نظر داشته باشیم، می توانیم در جواب این همکار بگوییم: راست میگی، تو باید مسئول این پروژه بشی، چون در حوزه تخصص توئه. منم برای اینکه نقش مدیریت تیم رو خوب ایفا کنم یه کم تمرین لازم دارم؛ پس نظرت چیه که تو این پروژه من دستیارت باشم، ولی پروژه بعدی رو من به عهده بگیرم؟

تصور کنید رئیس تان از شما خواسته که برای گروهی از شاغلان حوزه صنعت ارائه ای آماده کنید. همه فعالانه در بحثی که در خصوص ارائه شکل گرفته شرکت می نمایند، اما یکی از افراد به نظر زیاد در باغ نیست. او تازه وارد این حیطه شغلی شده، و شما حدس می زنید که احتمالا برای پرسیدن سوال هایش اعتماد به نفس ندارد؛ چرا که نمی خواهد مورد تمسخر دیگران قرار بگیرد.

برای اینکه هنگام ارائه دادن مطالب، باملاحظه تر رفتار نموده باشید، سعی کنید از اصطلاحات فنی و تخصصی استفاده نکنید و کلمات طولانی که مخاطب را کمی گیج می نمایند، به کار نبرید. مباحث پیچیده را واضح و شفاف شرح دهید تا مخاطبان تان احتیاجی به شفاف سازی بیشتر نداشته باشند. هرگاه لازم بود، کمی خودتان را دست بیندازید و از عیب خود بگویید تا بقیه کمی احساس راحتی بیشتری داشته باشند. انتها اینکه وقت فراوانی را به پرسش و پاسخ اختصاص دهید تا همه بتوانند جواب سؤالات شان را بگیرند و وقتی از جلسه بیرون می آیند، احساس نمایند چیزی به اطلاعات شان اضافه شده است.

منبع: روزنامه خراسان- روزنامه آرمان - چطور